Imeldo Corral González

Nacido en Ferrol en 1889 foi a súa precaria saúde a que lle fíxo abandona-los outros estudios e dedicarse á pintura. Traballou como copista no Museo do Prado, na procura dun oficio que sempre se lle resistiu, aínda que tal deficencia a suplía cunha finísima sensibilidade.
Comezou a expoñer polo 1912 e continuou facéndoo en tódalas cidades de Galicia, en Madrid e Sudamérica. A súa popularidade era considerable, xa que participaba en cantas iniciativas artísticas se daban na súa cidade natal, verdadeiro viveiro de pintores desde o século XIX, con figuras tan notables coma Villaamil, Máximo Ramos, Bello Piñeiro, Sotomayor, etc. A derradeira exposición, de carácter antolóxico, celebrouna en 1975 na súa cidade, con setenta e cinco pezas, fundamentalmente paisaxes e mariñas, que eran os seus temas preferidos.Conseguiu distincións coma a medalla ó Mérito Artístico do Concello do Ferrol, xa moi enfermo, na noite do 7 de xaneiro de 1976. Foi membro numerario da Real Academia de Belas Artes do Rosario, da Coruña, e membro de honor da Sociedade Artística Ferrolá. Hai obra súa nos museos da Coruña, Lugo, Vigo, Santiago, Bos Aires e A Habana, e mais en coleccións particulares de todo o mundo.